PoemsSamuel Taselaar

Zwevende Engelen (Dutch)

PoemsSamuel Taselaar
Zwevende Engelen (Dutch)

Engelen hebben ook
slome, slechte dagen,
hebben niet altijd het antwoord
op al hun levensvragen.

Stoffen vaak hun vleugels af
om wolken weg te jagen,
voelen soms hun zorgen,
zwaar op vier bewustzijnslagen.

Engelen hebben ook
donkere gedachten,
door ellenlange uitspattingen
tijdens hemelsblauwe nachten.

Huilen soms,
terwijl ze net nog gierden van het lachen,
buitelen over toekomstbeelden,
vol geluk waarnaar ze smachten.

Engelen hebben pijn
in hart en in hun lijven,
want hun drang naar vrijheid
kan niet alle regen verdrijven.

Met stramme benen,
armen loom,
ruggen stijf, vleugels verstopt—
na een vlucht door regenbogen
is de sterrenstof soms op.

Engelen kloppen ook wel eens
bij God aan voor wat raad,
luisteren met oor gespitst,
terwijl zij rustig met hen praat.

Soms komen haar woorden vroeg als dauw,
als rook, of als een traan,
zodat ze aan het einde
Pas de kern ervan verstaan

Dus twijfel niet,
mijn lieve mens,
met al je angst en falen—
wees niet teveel van binnen bezig
met je menselijke verhalen.

Het leven is,
onder de ruis,
vol stilte, rust en vrede.
Pas in de harmonie van het moment
voel je geen morgen of verleden.